Mammillaria Zeilmanniana, oryginalnie pochodzi z jednej lokalizacji w okolicach San Miguel de Allende w Cañada Virgen, stanie Guanajuato, w centralnym Meksyku. Obecnie gatunki Mammillaria spotkać można również w Ameryce Południowej (np. w Gwatemali, Hondurasie, Kolumbii, Wenezueli), a także na Karaibach i na południu Stanów Zjednoczonych.
Kaktusy te mają pokrój kulisty lub walcowaty. Mogą rosnąć pojedynczo lub w grupach. Mammillaria nie posiada żeber a brodawki, z których wyrastają kolce — po kilka sztuk — tworząc okółki. Ciernie i włosy wyrastają ze szczytu brodawek i obok kwiatów dodają roślinie dekoracyjności. Kwiaty są bardzo liczne, osiągają od kilku do kilkunastu milimetrów i wyrastają na szczycie rośliny tworząc piękny wianuszek.
Roślina potrzebuje dużo światła i ciepła dlatego idealne będą dla niej parapety z wystawą południową lub południowo-zachodnią. Zbyt mała ilość światła grozi kaktusom brakiem kwitnienia. Podłoże dla kaktusów powinno być gliniasto-piaszczyste i przepuszczalne. Można stosować gotowe mieszanki dla kaktusów, albo samo stworzyć idealne podłoże mieszając odkwaszony torf, ziemię próchniczną z perlitem i paskiem. Należy pamiętać, aby na dno doniczki wysypać warstwę drenażową z keramzytu.
W okresie zimowym kaktusy te przechodzą w stan spoczynku i praktycznie nie wymagają podlewanie. Można je ustawić w jasnym pomieszczeniu, gdzie temperatura oscyluje w granicach 10°C.
Umiarkowane podlewanie w lecie zapewni nam wspaniały wygląd i długowieczność naszego kaktusa. Nadmiar wody doprowadzi do gnicia korzeni i w rezultacie obumarcia rośliny dlatego starajmy się ograniczać nasze podlewaniowe żądze :)